Een dag of drie geleden kreeg ik een mail uit Amerika of ik een foto van Pim Fortuyn had. Die had ik niet, maar ik wist eigenlijk wel dat ik die in de niet zo verre toekomst zou maken.
Vandaag heb ik lekker gewerkt en even gegrapt dat of het publicitair niet beter was om Fortuyn te gebruiken voor het MKB project in plaats van Jorritsma. Ik kom net thuis, zet de televisie aan en hoor dat Fortuyn is neergeschoten. Ik ben verbijsterd, ik was het op heel veel punten niet eens met hem, hij kon mij sympathie niet krijgen, maar doodschieten?
Ik had hem graag geschoten, want hij was wel fotogeniek, maar dan inderdaad wel met een gewoon filmpje.
Een maffe wereld is het.

Een achterlijke wereld kan je beter zeggen. Soms zou ik willen dat ik op een andere planeet woonde.

Ik kan er nog steeds niet helemaal bij. Zoals veel politici al zeiden, we voeren strijd met woorden, niet met kogels.
Kennen we echt geen respect meer?

Ik las net iets op een stomme kalender die bij mijn ouders op het toilet hing, blijkbaar niet voor niets. Het slaat niet direct op de situatie maar misschien met een deel 'harde' waarheid en ik denk dat je wel begrijpt wat ik bedoel: Het is nutteloos om beledigd te doen tegenover iemand die over een klein bevattingsvermogen beschikt.

Is een diepe, moet ik even over nadenken.