Huis Marseille05-06-2002 22:31
Als tweede naam van Huis Marseille staat er gelijk bij 'stichting voor fotografie' en ik was er nog nooit geweest. Tot vandaag dus, want ik heb het ontdekt. Dat duurde even, want ik was en de straatnaam vergeten (wist alleen dat het grote gracht was) en ik had het nummer verkeerd onthouden. Wat dus tot resultaat had dat ik een paar deuren verwijderd was en ik echt even na moest denken waar het nou was. Tot ik even iets beter keek.
Binnen was het genieten. Ik ging voor de serie van Eddy Pothuma de Boer. Hij heeft daar een selectie van straatkinderen hangen en daar zit ook een serie portretten bij van kinderen van het weeshuis Nyumbani (dat moeten jullie ondertussen kennen). Over juist die foto's was veel ophef bij Deining, omdat de naam van de kinderen vermeld was, plus de tekst HIV positief gemonteerd was. En bij Nyumbani wil men juist de privacy garanderen en zodra een familielid de stempel HIV-positief heeft, kan je alles wel vergeten. Niets voor niets worden de kinderen dikwijls aan hun lot overgelaten. Nu is de serie wel heel erg sterk en indrukwekkend. Het heeft een enorme impact.
Hoewel ik dus voor die serie kwam, mocht ik het niet gelijk bezoeken. Er werd gefilmd daar en of ik een half uur kon wachten. Dat is geen probleem, want er hangt nog veel meer mooi werk. Als tegemoetkoming mocht ik overigens gratis naar binnen en dat kon ik waarderen. Maar nodig was het niet, want met het bekijken van een selectie van hun eigen collectie (momenteel hebben ze veel Corbijn hangen) en de geweldige serie van Juul Hondius was ik al gauw een half uur verder.
Ik weet Huis Marseille inmiddels te vinden en zal er zeker vaker naar toe gaan.
5 belichtingenBinnen was het genieten. Ik ging voor de serie van Eddy Pothuma de Boer. Hij heeft daar een selectie van straatkinderen hangen en daar zit ook een serie portretten bij van kinderen van het weeshuis Nyumbani (dat moeten jullie ondertussen kennen). Over juist die foto's was veel ophef bij Deining, omdat de naam van de kinderen vermeld was, plus de tekst HIV positief gemonteerd was. En bij Nyumbani wil men juist de privacy garanderen en zodra een familielid de stempel HIV-positief heeft, kan je alles wel vergeten. Niets voor niets worden de kinderen dikwijls aan hun lot overgelaten. Nu is de serie wel heel erg sterk en indrukwekkend. Het heeft een enorme impact.
Hoewel ik dus voor die serie kwam, mocht ik het niet gelijk bezoeken. Er werd gefilmd daar en of ik een half uur kon wachten. Dat is geen probleem, want er hangt nog veel meer mooi werk. Als tegemoetkoming mocht ik overigens gratis naar binnen en dat kon ik waarderen. Maar nodig was het niet, want met het bekijken van een selectie van hun eigen collectie (momenteel hebben ze veel Corbijn hangen) en de geweldige serie van Juul Hondius was ik al gauw een half uur verder.
Ik weet Huis Marseille inmiddels te vinden en zal er zeker vaker naar toe gaan.
Barto zei op 05-06-2002 22:42:
Corbijn!?! En gratis toegang! Geweldig.
B@s zei op 05-06-2002 23:04:
Ik zag Corbijn hangen en dacht, als Barto dit ziet....
Normaal is het niet gratis, maar ik raad het je aan om snel eens een kijkje te gaan nemen (en laat maar ff weten wanneer je gaat ;-) )
Normaal is het niet gratis, maar ik raad het je aan om snel eens een kijkje te gaan nemen (en laat maar ff weten wanneer je gaat ;-) )
Herman zei op 07-06-2002 16:05:
Voor tweeeneenhalve euro mag je naar binnen. Er is ook een bibliotheekje in de kelder met indrukwekkende fotoboeken. Zelden zo op mijn gemak gezeten en de tijd vergeten.
Herman
Herman
B@s zei op 07-06-2002 16:16:
Duur is het met €2,50 zeker niet. Maar als ik gratis mag, zeg ik geen nee :)
B@s zei op 07-06-2002 16:17:
Die fotoboeken kijken kostte mij ook even tijd idd. Gelukkig had ik me beloofd niets te kopen, afgezien een tentoonstellingsposter evt, maar die was er niet.