Ik blijf nog heel even in de portrethoek. Onbewust. Susy Cascado maakt namelijk fraaie portretten. Portretten waar de geportretteerde niet altijd herkenbaar is, maar toch wel belangrijk is. Met onscherpte en beweging. Ik ben er wel door gefascineerd. De architectuuropnames zijn mijns inziens ook fraai, met prachtig avondlicht. Boeiend licht, lekker een mengeling van kunst- en natuurlijk licht.