Net genoten van de foto's van Anne Arden McDonald. Had ik het hiervoor over gevoel, dat is bij deze fotografe ook duidelijk het geval. Haar zelfportretten zitten vol gevoel. Met een soort van destructie en eenzaamheid in de foto's. Die connotatie vind ik ook terug bij haar andere foto's zoals Groupwork en Pillow Book. Beelden vol sfeer, maar vrolijk zijn ze niet. Bijzonder zijn ook de foto's gemaakt met de plastic camera Diana. Van haar foto's kan ik echt genieten, het brengt me in een wereld van dromen en voor een dagdromer als ik toch wel aangenaam.
Er is genoeg te kijken dus en vergeet niet te kijken bij Radek Grosman die ook bij haar site is ondergebracht en een mooi motto heeft: "first you must close your eyes ... or you'll never see anything"