Soms is fotografie moeilijk te snappen. Je ziet de foto's, je vindt ze wel aantrekkelijk, maar je weet niet waarom. Je kan er eigenlijk niets mee en toch blijven ze je boeien. Je wil ze namelijk wel snappen. Dat had ik bij Edith Eussen. Aan de ene kant snap ik wel wat ze wil, aan de andere kant snap ik er niets van. Dat laatste zal waarschijnlijk aan mezelf liggen. Te moe, of gewoon teveel met wat anders bezig. Ik weet het niet, maar aantrekken doet het me wel. Wellicht over een paar dagen gewoon weer met een fris hoofd gaan kijken en dan het ineens wel allemaal snappen. Of nog steeds niet.