Vanaf Ede-Wageningen reizen altijd twee net geklede mensen mee in de trein. De man in keurig pak met chique das en dito snor. De vrouw vlotjes doch degelijk gekleed. En altijd praten. Vandaag vertelde de man over het regiobezoek en liet een stukje vlas zien dat hij als souvenir meegenomen had. Gewichtig praatten de twee verder en ik wilde slapen. Dat lukt toen ze de krant gingen lezen. Vlak voor Utrecht word ik altijd weer wakker en de man liet een (goede) foto in de Metro zien van een bouwwerk in Bleiswijk. Of zij er iets van wist. Dat wist ze niet, althans niet dat de foto gemaakt was. Ze werken op een ministerie bleek. De vrouw wilde de krant meenemen, want ze wilde wel weten wie er toestemming had gegeven om het project te fotograferen. Zij had dat niet gedaan. En volgens haar was duidelijk dat de fotograaf, Jasper Juinen, op het terrein was geweest gezien het standpunt. Meestal waren ze illegaal gemaakt zei ze, vanaf de straat. Nu mag je vanaf de straat gewoon fotograferen, dus ik was een beetje verbaasd over het woord illegaal. Tijd om te reageren had ik niet, de trein liep Utrecht binnen en ik heb slecht 5 minuten om van perron 5 naar 15 te gaan. Ik nam maar aan dat de fotograaf keurig toestemming heeft gehad. En om voor zoiets nu risico te lopen lijkt me sterk.

Moet ik ook al toestemming hebben om een gebouw te fotograferen??????? Pffffff.... toch maar een andere hobby zoeken ;)

Bouwwerk meer bedoeld als bouwplaats, ze zijn bezig met een spoorviaduct voor de HSL, daar ging de foto over.
Overigens mag je foto's van gebouwen niet zomaar publiceren, de architect heeft auteursrecht op het gebouw, dus als je er een foto van maakt en dat publiceert, dan kan je aangeklaagd worden wegens schending van het auteursrecht. Daar zijn weer allemaal uitzonderingen op (bv als de foto van het gebouw te maken heeft met een nieuwsfeit), maar goed.

Niet zo simpel allemaal... Ken je het Véronique de Kock verhaal? Model dat topless gefotografeerd is op een publiek strand in St.-Tropez... Foto's op het net. Fotograferen mocht blijkbaar, op het net zetten niet (haar verklaring). 2 Mannen in de gay-krant zetten wel? Op papier dus wel, op 't net niet? Moeilijk hoor.

Je haalt hier voorbeelden aan waar portretrecht ook meespeelt. Dat maakt het allemaal niet makkelijker. Je mag misschien wel fotograferen, maar publiceren (dat is op het internet zetten ook!) levert weer andere voorwaarden op. Daarbij kan je ook nog afspreken dat de foto's slechts in bepaalde media gebruikt kan worden. Dat verschil kan dan zowel het soort medium zijn (internet vs krant bv) als een titel (Telegraaf of Volkskrant bv). Het ene medium heeft weer andere invloeden/effecten dan het andere medium.
Ik ken het De Kock verhaal overigens niet, maar snap wel wat haar punt is. Ik neem aan dat ze niet alleen bezwaar maakt tegen gebruik op internet van de toplessfoto's, maar van publicatie in het algemeen.

Het V. de K. verhaal staat op mijn site, (meteen de reden waarom ik deze week veel Belgen op mijn site heb, op zoek naar de omstreden foto's).

Ow wacht, ik heb het wel gelezen dus :-) Was alleen de naam alweer vergeten.
Het gaat haar dus duidelijk om de publicatie die niet mag (niet eens het verschil internet of gedrukte media).

Volgens mij gaat het haar om de publicatie die niet betaald wordt ;-) Als je als ex-miss al 8 jaar weigert naakt te poseren, maar tevens ook zegt dat je het misschien ooit wel es doet, gaat de prijs natuurlijk de hoogte in... totdat iedereen (nou ja) je op 't net gezien heeft natuurlijk. Weg hoge aanbiedingen.