Het werk van vrouwelijke fotografen trekt mij meestal wel. Vrouwen zijn over het algemener emotioneler ingesteld, ze werken meestal meer vanuit het gevoel dan vanuit de techniek. Het gevoel vind ik een belangrijk aspect in de foto, misschien wel het belangrijkste aspect. Dat vrouwen meer vanuit het gevoel werken zie je vaak terug in hun foto's en dat spreekt mij, als toch wel technisch ingesteld persoon, aan. Vrouwen lijken in de fotografie ondervertegenwoordigd, ik zeg bewust lijken want volgens mij fotograferen er veel meer vrouwen dan we denken. Al geruime tijd is er een soort vereniging voor vrouwen in de fotografe, genaamd Women in photography international. Tot vandaag had ik er nog nooit van gehoord, de groep is daarentegen best wel actief. Naast een interessante e-zine ontbreken natuurlijk de portfolio's niet. De site is behoorlijk uitgebreid en biedt genoeg informatie om uren zoet te zijn. Als dat nog niet genoeg is, dan ga je gewoon wat links bekijken voor nog veel meer uren plezier. Zoals de site van hun pr-medewerker Susan Scafati, zij maakt vrij journalistieke foto's, maar dan wel op haar eigen manier. Of je gaat naar Rebecca Vex. Zij geeft zichzelf in haar foto's soms letterlijk bloot. Of... nou ja, klik zelf maar verder, ik ben ook nog wel even zoet.

"Vrouwen werken meestal meer vanuit het gevoel dan vanuit de techniek."

Dat ben ik, waar het fotografie betreft, helemaal niet met je eens. Vrouwelijke fotografen zijn veel meer bezig met een technisch zorgvuldige compositie en de beeldelementen te regisseren, terwijl mannelijke fotografen meer instinctief het goede moment proberen te vangen. Ik generaliseer, maar mijn algemene indruk is nu eenmaal zo.