Het hele weekend bijna in de doka gestaan. Ik moest afdrukken maken voor aanstaande dinsdag, dan ben ik spreker bij Fotokring Meerlicht. Waarom ik er nu pas aan begonnen ben? Allereerst ben ik een meester in uitstellen, ik hou dan ook wel van deadlines. Maar wat zeker een belangrijke rol speelde, is dat ik eigenlijk niet eens wist wat ik zou laten zien. Wat is er nu interessant van mijn fotowerk om anderen te laten zien. Wat doe ik speciaal. Eigenlijk niets, maar de afgelopen twee weken begon dan eindelijk een beetje te dagen wat ik wilde laten zien. Maar ja, alles wat ik had was in het klein (20x25cm) en als je iets laat zien moet het wel goed te bekijken zijn. Dus dit weekend een heel stel barietdrukken gemaakt op 30x40cm. Nu is bariet erg mooi, voor mij het mooiste wat er is. Het is wel bewerkelijk, maar het leeft zeg maar, en je moet veel langer ontwikkelen en fixeren. Ik heb het hele weekend dus extra lang boven heerlijk chemische dampen gehangen en dat merk ik. Ogen die prikkelen, moe en erg dorstig. Volgens mij is het allemaal niet gezond.
Als ze dinsdag maar tevreden zijn over wat ik heb te laten zien.

gezien de locatie a.s. dinsdag is het probleem 'dorstig' snel opgelost...

ik ben benieuwd naar het resultaat.