Een tijdje terug had ik het over een mogelijke overstap, van Nikon naar Canon en van analoog naar digitaal. Als we toch overgaan... Vandaag was ik bij Canon, om een paar opnames met de nieuwe Eos 10D te maken. Uiterlijk zegt niet alles, maar de manier waarop je bij Canon wordt behandeld is toch echt een niveau beter. Ik werd geholpen door Ron, van de anderhalf uur dat ik daar was heb ik geloof ik amper een half uur gefotografeerd. Voor de rest openhartig gepraat over de voor- en nadelen van digitaal en uiteraard ook over Canon. Gewoon de tijd nemen om met je te praten, dat is wel fijn. Het scheelt natuurlijk dat hij wist dat ik voor Foto schrijf, maar toch. Uiteraard kwam een mogelijke overstap ter sprake en dat was uiteraard niet tegen dovemansoren gezegd. Uitgebreid gesproken over de service, hoe het gaat etc, en het voelt gewoon heel vertrouwd. Nu moet ik eerst een hele andere investering doen (die gewoon belangrijker is), maar daarna weet ik waarschijnlijk wel mijn volgende. Moet ik wel wennen aan een andere manier van werken, de jaren Nikon fotograferen zijn behoorlijk ingesleten merkte ik.

Ik kies toch liever een camera om de camera, en niet om de sales talk. Daar heb je niet veel meer aan als je de deur uit bent. Van al die vriendelijkheid word ik alleen maar wantrouwig.

Het was niet echt een sales talk. De serviceman kon het weinig schelen of ik nu met Nikon of met Canon werkte, als ik maar gelukkig was. Dat ben ik op zich wel met de camera, maar de service van Nikon is om te janken. Van Canon hoorde ik van andere fotografen veel betere verhalen, en nu heb ik ook even gevraagd hoe zij dat aanpakten. Dat klopt met wat ik hoorde van de fotografen.

Och ja, en voor jou is een camera nu eenmaal dagelijks gereedschap - en daar hoort een goede service bij. Intussen gok ik er ook op dat je het merendeel van je Nikon-spullen blijft houden. Als dat niet het geval is, hoor ik het natuurlijk graag :-)

Jeroen: Ik ga voor de korte portrettele!

Een Canon 10D is toch wel een heel andere camera dan een F5. Alleen al de zoekers van de huidige digireflexen weerhoud me ervan eentje aan te schaffen. Van welk merk dan ook. Nou ja, de 1Ds is gewoon te duur :-)

Ik moet zeggen dat de zoeker van de 10D mij absoluut niet tegenviel. Weliswaar een eerste indruk, bij de echte test weet ik pas echt of de zoeker bevalt!
Ik heb overigens een sterk vermoeden welk objectiefje jij wel wil hebben :-)

Korte tele van Nikon, klinkt goed. 1.4?

Dan bied ik mee.

Misschien is een veilingpagina wel een idee? :-)

Misschien toch maar even wachten voor ik een Voigtlander Bessa R2 met 15 of 21mm koop :-)

Een D10 is spijtig genoeg nog niet full-frame wat een nadeel is als je veel supergroothoeken gebruikt. Ook de dieptescherpte is bij digitale veel groter. Soms een voordeel maar meestal een nadeel. Ik heb ook al naar de D10 gekeken maar zolang ik er mijn geld niet mee verdien, koop ik zoiets niet. Alleen als je er je geld mee verdient kan je elk jaar een nieuwe body kopen om de stormachtige ontwikkelingen in het digitaal wereldje te volgen. Het evolueert zo snel en het gaat niet om kleine cosmetische veranderingen zoals bij analoge broer maar om serieuze kwaliteitsverbeteringen. In mijn situatie is een een goeie analoge body met filmscanner voor het serieuze werk en een kleine digicam voor het fotoblogje tot nu toe nog altijd de beste combinatie.

Hear hear, Herman!

Een digitale camera wordt niet slechter, dat er een nieuwe model is hoeft je niet te weerhouden. Volgens de huidige maatstaven werk ik met een ouderwetse digitale camera. Het zij zo, ik kan er mee maken wat ik er mee wil maken.
Een D60 maakt volgend jaar nog steeds dezelfde kwaliteit foto's en als je die nu goed vind, dan is dat volgend jaar ook nog goed (en het jaar daarop).
Wat betreft de scherptediepte: die zal bij een digitale spiegelreflex niet veel groter zijn dan bij een analoge kleinbeeldcamera, ook al is de sensor niet fullsize. De veel kleinere sensoren in de compacts leveren wel een veel grotere scherptediepte. Dat vind de gemiddelde consument, waarvoor die camera's bedoeld zijn, niet erg. Als het maar scherp oogt. Daarom scoort Kodak ook goed in die sector met de Gold serie. Erg verzadigd waardoor de scherpte-indruk verhoogd wordt. Niets mis mee, als men er maar gelukkig mee is.

Als je het niet perse nodig hebt, of niet echt perse wil, dan zou ik ook lekker wachten. Films blijven voorlopig echt wel bestaan en icm een negatiefscanner heb je van beide werelden wat en kan je een zeer goede kwaliteit halen (mits je alle factoren ook goed hebt, dus ook een goede negatiefscanner).

Tot voor niet zo lang geleden was ik een zeer fervent voorstander van de analoge fotografie. Nog steeds is dat mijn favoriet, maar digitaal werken heeft gewoon zijn voordelen (en zijn nadelen, maar dat heeft film ook). Als ik nu zelf een digitale reflex zou hebben, dan zou ik zeer waarschijnlijk meer dan 75% met digitaal fotograferen. Maar het is dan ook werk.

"Een D60 maakt volgend jaar nog steeds dezelfde kwaliteit foto's en als je die nu goed vindt..."

Daar zit precies het probleem, dat men zijn digitale reflex gauw inruilt want men VINDT de kwaliteit namelijk niet goed genoeg.

Waarom denk je dat de inruilwaarde van digitale reflexen zo laag is? Ga eens een D30 inruilen voor een D60, dan merk je wat ik bedoel. Het is ook precies waarom het zulke gouden handel is voor fabrikanten.

Met een goede degelijke analoge (metalen) camera kan je als het meezit tientallen jaren doen, terwijl de digi's net zo snel op de schroot belanden als een computer of een mobieltje.

En als je weet dat er binnen korte tijd een goedkopere betere Digi-reflex komt, wie koopt er dan een met een kleine sensor en dito zoeker, als hij hem niet per se voor zijn werk nodig heeft?

Wie gaat al zijn lenzen inruilen ivm de kleinere sensor, als 'ie die lenzen over een jaar weer nodig heeft voor een fullsize sensor-camera? Ik ken genoeg voorbeelden van prof. fotografen die meegingen in de waan van de dag en zich nu voor hun kop slaan.

De huidige stand van zaken in de digitale reflexen is gewoon goed genoeg voor een heel groot deel van het drukwerk. Zeker voor kranten, je hoeft niet perse ieder jaar een nieuwe digireflex meer te hebben. Het verschil tussen de D60 en de 10D zit niet zozeer in de sensor, die is eigenlijk gelijk gebleven, maar meer in de bediening. Via firmware upgrades kan je het beeld nog verder verbeteren, zonder een nieuwe camera te hoeven kopen (en soms is het verschil dag en nacht heb ik ervaren).

Ik ben het met je eens dat je geen digireflex niet hoeft te kopen als je er je brood niet mee verdient. Dan is het een erg dure investering, de meerprijs is een heel flink aantal rolletjes (inclusief ontwikkelen en contactsheet).
De afschrijving van digitaal is ook vele malen forser, ben ik helemaal met je eens. Maar je hoeft je camera niet na een jaar te verkopen. Zeker als hobbyist kan je lak hebben aan de eisen die gesteld worden voor drukwerk, je fotografeert voor je lol en als je de kwaliteit nu goed vindt, dan is die over een jaar ook nog goed. Ook al is er weer wat beters. En als je de kwaliteit nu niet goed vindt, begin er dan ook niet aan. Ik heb lang gewacht voor ik digitaal acceptabel vond, terwijl iedereen al riep hoe geweldig het was. Het was het voor mij niet. De huidige camera's overtuigen mij wel, in die zin dat ik voor de meeste klussen een digitale reflex in zou kunnen zetten. Als ik nu een 10D zou hebben, hoef ik volgend jaar echt niet de opvolger te hebben. De camera voldoet, of voldoet niet en in het eerste geval moet hij gewoon een aantal jaar mee. Ik liep altijd achter met camera's (kocht een F4 toen de rest al met F5's en Eos 1's rondliep en een F5 toen digitaal aan zijn grote opmars begonnen was). Dat boeide mij niet (al keek ik wel verlekkerd naar het andere spul), wat ik had werkte voor mij. Nog steeds, hoewel ik graag digitaal wil vanwege de snelheid. Het scheelt me gewoon tijd en de stand van zaken is goed genoeg. Analoog zou ik er gewoon naast houden voor de rest.

Wie blindelings mee gaat met de waan van de dag is niet slim bezig. Voor ik een nieuwe camera koop houd ik eerst alles goed in de gaten. Altijd al gedaan. Toen ik de F5 kocht, was ook net de F100 uit en heb echt wel eerst gewacht of dat een alternatief was. Na veel wikken en wegen toch besloten voor de F5 te gaan. Zo zal het ook gaan met digitaal. Wikken en wegen. Wat kan ik kopen voor welke prijs. Ik heb het geluk veel camera's langer in mijn handen te mogen houden. Een D1x is een prachtcamera, maar met name de zoeker weerhoud mij om dat model te kopen (als ik al geld zou hebben om digitaal te gaan). Nog afgezien het feit dat ik met de D1x afhankelijk ben van Inca. De D100 is mooi, maar geeft mij niet genoeg vertrouwen. Het is en blijft een consumentencamera (net als de 10D). Wie mee is gegaan met de waan van de dag hopte van Nikon (ooit het meest populair) naar Canon (het snelste, dus hup over) toen Kodak (Yeah digitale reflex), dan weer naar Nikon (D1x was beter en goedkoper) en dan weer naar Canon (want de 1D(s) is weer beter). Wie dat kan heeft geld genoeg. De anderen zullen keuzes moeten maken en compromissen sluiten. Wat ik wel geleerd heb is om niet te snel iets weg te doen. Schakel ik over naar Canon, dan zou ik zeker de eerste tijd mijn Nikon spullen willen houden. Canon digitaal, Nikon analoog. Met analoog zou ik minder doen, maar de backup is toch wel lekker om te houden.

Ik loop nu weliswaar niet vooraan, maar dat ben ik niet anders gewend.
Ontwikkelingen in de digitale fotografie gaan snel, maar wie zijn oren te luister legt, kan toch al een beetje zien aankomen welke kant het op gaat en dan is het zaak om rationele beslissingen te nemen. Moeilijk voor techniek- en camerafreaks wat de meeste fotografen gewoon zijn (en ook ik ben echt niet geheel wars daarvan).

Ik loop niet alleen achter, ik ga tegen de evolutie in! Je moest eens weten hoeveel plezier ik nu beleef aan mijn volledig manuele Zenit, de Leica voor de armen, die ik pas gekocht heb voor 20 euro ;)

"Zeker als hobbyist kan je lak hebben aan de eisen die gesteld worden voor drukwerk, je fotografeert voor je lol en als je de kwaliteit nu goed vindt, dan is die over een jaar ook nog goed."

Ja en dan hoef je dus sowieso geen digitaal te kopen. Maar kijk eens hoeveel mensen hun Nikons FA, FE en FM (en objectieven) nu voor weinig wegdoen om een consumentenmodel digicamera te kopen. Volgens mij zijn ze niet wijs.

Ik let bij een camera vooral op hoe hij in de hand ligt en de mechanische kwaliteit. Men kan een nieuw model nog zo mooi in een folder presenteren, maar als je hem oppakt is het toch ja of nee, binnen een seconde. Van een kleine grip in een grote hand krijg je al snel kramp, en dan doet de rest er niet zoveel meer toe.

Alleen merk je de sluitervertraging van een goedkope digitale vaak pas thuis...

In de nieuwe Focus staat een stuk over een digireflex met de tekst: "hij maakt drie opnamen per seconde en heeft dus geen ontspanvertraging." Die heeft het niet helemaal begrepen geloof ik.

PS Misschien maken ze geen degelijke "digitale F5", omdat die dan meer dan 2,2 kilo zou wegen.

Ik denk dat een degelijke digitale F5 net minder zou wegen, al die elektronica weegt niks.

Een D100 weegt ook al 200 gram meer dan een F80.

Een echte digitale F5 zal de 2 kilo niet halen. Kijk maar naar de D1x, ene kruising tussen een F100 en F5. Ook de digitale F5 van Kodak, de DSC 760, weegt nog geen 2 kilo. Je kan ook overdrijven.

" Volgens mij zijn ze niet wijs."
Ben ik het totaal met je oneens. Als ze gelukkiger worden door digitaal te gaan, wat is er dan mis mee? Voor je hobby fotograferen betekent vooral ook dat je er lol in hebt. En waarmee dat gebeurt maakt geen biet uit. Liever een digitaal die gebruikt wordt dan nog zo'n mooie analoge camera die loopt te verstoffen.

Die quote in Focus heb ik nog niet gezien. Staat zeker bij de 10D?

Ik zeg toch volgens mij? Volgens mijn logica dus, maar iedereen is vrij zijn eigen miskopen te doen natuurlijk. Ik wens iedereen veel succes op verre vakanties door een tropisch land. Oops na 1 dag de accu leeg! Had ik toch beter mijn ouwe trouwe reflex mee kunnen nemen.

Een Kodak DCS is qua bouw echt niet vergelijkbaar met een F5.

Het citaat kwam dacht ik uit het stuk over de EOS 1Ds.

Bij welke camera het citaat hoort is eigenlijk niet zo belangrijk, je hebt gelijk dat het nergens op slaat.

De meeste mensen is wel zo slim om een acculader mee te nemen. Bij de modernere spiegelreflexen namen de meesten ook reservebatterijen mee.

Is dit de langste discussie ooit op deze site?

Is het goed als ik deze discussie oversla...

Dit wordt inderdaad een eeuwigdurende discussie, straks gaat je commentaarsysteem er nog onderdoor Bas!

'Vroeger' in die tijd dat ik bij Nijcom Beeldtechnieken stage liep, begreep ik dat het fotovak niet mijn pakkie an was. Maar ik was daar ook als software ontwikkelaar aan het werk en niet als fotograaf of beeldmonteur.
Daarom zijn mijn camera's altijd van dat type dat iets beter is dan het prut, maar niet gekocht om maar iets wat op fatsoenlijke fotografie lijkt te kunnen doen.
Mijn laatste aankoop was een sony - een comsumenten model - P71. Meer dan voldoende voor iemand die foto's wil maken voor zijn site, weblog en de nieuwbouw van zijn nieuwe onderkomen wil vastleggen.
Voor dat doet is dit een prima camera - maar zeker niet bedoeld voor serieuze zaken.
Maar daarvoor ben ik ook niet in de wieg gelegd. Hoewel sommige foto's - in mijn ogen - best aardig zijn.